فنآوریهای دیجیتال به طرز چشمگیری در حال بهبود شیوه عملکرد سازمانها هستند. در این میان تولیدکنندگان فولاد با اجرای فناوری دیجیتال با یک فرصت بزرگ برای تغییر مدل عملیاتی خود روبرو هستند. این نه تنها به انجام روزمره فرآیند تولید کمک میکند، بلکه کارایی، حاشیه سود و مدیریت عملکرد دارایی را بهبود میبخشد.
تحول دیجیتال به مدیران صنعت فولاد این قدرت را میدهد تا استراتژیهای پیشگیرانه تعمیر و نگهداری را اتخاذ کنند. استفاده از این دست فناوریها کمکی موثر در شناسایی تغییرات جزئی در رفتار سیستم است، مواردی که میتواند هشدار اولیه کاهش عملکرد تجهیزات یا خرابی بالقوه باشند. شناسایی و اعلان به موقع مشکلات موجود در سیستم از این طریق با آیندهنگری به موقع مانعی در بروزاتفاقات پرهزینه خواهد بود.
هر چند هر صنعت به نوبه خود میتواند از مزایای دیجیتالی شدن بهره گیرد اما در اینجا قصد داریم با تمرکز به صنعت فولاد، به عنوان یکی از صنایع مادر، جنبههایی از کاربرد این فناوری را در آن مورد بررسی قرار دهیم.
تحول دیجیتال، عامل اصلی حرکت رو به جلوی صنعت فولاد
در کنار فشارهای ناشی از اتفاقات سیاسی و اقتصادی بر صنایع مختلف که در جهان در جریان است، تولیدکنندگان به شدت راهکارهای بهبود عملکرد را دنبال میکنند. با این حال بدلیل نوسات بسیار قیمتها و عدم قطعیتهایی که صنایع با آن درگیر هستند، بسیاری از تولیدکنندگان سرمایهگذاریهای خود در زمینه اجرای پروژههای جدید را محدود کردهاند؛ مگر اینکه بازگشت سرمایه آن بسیار سریع باشد و فرصتهایی برای پایداری در محیط کسب و کار رقابتی امروز باقی مانده باشد. اما با توجه به تغییرات فناوری و تاثیری که آنها بر صنایع مختلف میگذارند، بسیاری از تولیدکنندگان بویژه در صنعت فولاد پس از پشت سر گذاردن دوران رکود خود، با جهتگیریهای جدید به سمت نوآوری در فرایندهای سازمانی و بویژه تحول دیجیتال روی آوردهاند.
به عنوان مثال در سالهای اخیر چین برای کمک به افزایش قیمت جهانی فولاد و حرکت در مسیر سودآوری، ظرفیت تولید خود در صنعت فولاد را کاهش داد. به همین شکل ایالات متحده با دشوارتر کردن شرایط واردات از طریق تغییر در تعرفههای مربوط، توانست قیمت فولاد را بیش از گذشته افزایش دهد. به نحوی که با این کار شاخص قیمت فولاد در آمریکا تقریبا 170 درصد بالاتر از چین و 65 درصد بالاتر از اروپا رسید. هزینه پایین انرژی در این کشور، بازار وسیع ضایعات و اتخاذ سیاستهای سختگیرانه واردات،آمریکا را به مقصدی جذاب برای سرمایهگذاری در فولاد تبدیل کرده است. افزایش ظرفیت تولید کارخانههای فولاد و راهاندازی مجدد بسیاری از آنها هماینک باعث ایجاد 6700 شغل و 9/12 میلیارد دلار سرمایهگذاری جدید شده است.
اما سوال اینجاست، صنایعی مثل صنعت فولاد که در دوران رکود گذشته بسیاری از نیروی کار ماهر خود را از دست دادهاند، اکنون با این افزایش ظرفیت تولید و سرمایهگذاری، چگونه فعال هستند. به طور حتم روشهای گذشته کارساز نیست و تنها یک موضوع میتواند به آنها در مدیریت بهتر فعالیتهای خود کمک کند. آن چیزی نیست جز:«فناوریهای دیجیتال»
کاربرد دیجیتالی شدن در صنعت فولاد
در حال حاضر استفاده از فناوری رباتیک، نحول بسیاری را در صنعت فولاد ایجاد کرده است. طبق آمار بکارگیری رباتها در این صنعت در جهان سالانه 55 درصد رشد دارد و از آنها به عنوان جایگزینی برای کارهای دستی محوله به انسانها و فعالیتهای پر خطر استفاده میشود. هوش مصنوعی نیز مانند سایر صنایع، در بخش فولاد تاثیرگذاری خود را داشته است. انجام تجزیه و تحلیلهای لازم در فرایندهای پیچیده در جهت بهبود عملکرد واحد صنعتی، پیشبینی مشکلات مربوط به کیفیت یا سلامت تجهیزات قبل از وقوع اتفاقی ناخواسته و کمک به افزایش سطح کیفی مواد موضوعاتی هستند که با استفاده از این فناوری سود مالی قابل توجه و بهبود بازگشت سرمایه را در صنعت فولاد بهدنبال داشته است.
در حال حاضر استفاده از جرثقیلهای خودکار واگنهای حمل مواد، فعالیتها در صنعت فولاد را در سطوح بالاتر ایمنی و بهرهوری به انجام میرسانند؛ مواردی که پیش از این به میزان زیادی وابسته به نیروی کار بود. از مدیریت انبارها تا استفاده از جرثقیلهای پیشرفته خودکار باعث شده است که نیاز به اپراتورهای انسانی حذف شوند. این موضوع به مدیریت واحد صنعتی کمک میکند تا منابع انسانی خود را به دیگر بخشهای مورد نیاز اختصاص دهند. بخشهایی که به مدیریت کارخانه اجازه میدهد تا از مهارت و تجربیات پرسنل خود در تکمیل موقعیتهای کاری که پیش از این با مشکل مواجه بوده است، بهتر استفاده کند.
دیجیتالی شدن در صنعت فولاد و بازگشت سرمایه قابل توجه
آنچه مسلم است واحدهای صنعتی و شرکتهایی که فرصتها را به موقع تشخیص داده و در جهت آن اقدام عملی به انجام میرسانند، مزیت رقابتی را برای خود بوجود میآورند که در آینده فعالیت آنها در درازمدت بسیار تاثیرگذار است. در نقطه مقابل آنها که این موضوعات را مورد توجه قرار نمیدهند، ناگزیر خطر عقب افتادن از رقبای خود را خواهند داشت.
در صنعت فولاد یکی از فناوریهایی که در آن بازگشت سرمایه قابل توجهی را میتوان انتظار داشت، استفاده از جرثقیلهای خودکار و هوشمند است. این موضوع بویژه وقتی سن بالای تجهیزات در اکثر واحدهای صنعتی تولید فولاد و نبود فناوریهای پیشرفته را در نظر بگیریم، بیشتر حضور خود را نشان میدهد.
اکثر جرثقیلهای بکار رفته در این صنعت، بیش از 30 سال است که مورد استفاده قرار میگیرند و نظارت محدودی بر فناوریهای ابتدایی بکار رفته در حین تولید، وجود دارد. این موضوع باعث میشود که در صنعت فولاد پتانسیل قابل توجهی برای بهبود کارآیی و عملکرد، بهرهوری و ایمنی، جلوگیری از افت کیفیت محصول و طولانیتر شدن زمان از کارافتادگی تجهیزات وجود داشته باشد. نکتهای که حرکت به سمت استفاده از فناوریهای روز دیجیتال در درجه بالایی از اهمیت قرار میدهد. طبق پیشبینیها، هوشمندسازی و بکارگیری فناوری دیجیتال در این بخش با حذف مشکلات حمل و نقل مواد، باعث افزایش تخمینی راندمان بین 50 تا 60 درصد میشود.
حرکت به سمت دیجیتالی شدن با رویکرد گام به گام
شرکتهایی که با شناسایی فرصتها در دنیای پر رقابت امروز، مزیتهای جدیدی را برای خود ایجاد میکنند، پایداری طولانی مدتی را تجربه خواهند کرد و به طور قطع افزایش سودآوری و بهبود عملکرد پیش روی آنها قرار خواهد داشت. اما برای حرکت در این مسیر و استفاده از فناوریهای جدید و به خصوص دیجیتالی شدن، نیاز به حرکتی گام به گام و هوشمندانه است. در این میان تدوین یک استراتژی واقعبینانه همان چیزی است که برای فعالیت موثر درازمدت در این خصوص باید توسط مدیریت مورد توجه قرار گیرد.
هر آنچه هست با روند کنونی باید زودتر از هر زمانی حرکت در این مسیر توسط صنایع مختلف آغاز شود. چه بهتر که این مسیر با وجود مشاوران و شرکتهای معتبری انجام پذیرد که سابقهای درخشان دارند. انتخاب با شماست؛ توقف و حرکت در جهت شکست اقتصادی یا تغییر روند گذشته و ورود به دنیای شگفتیهای تجاری!
منابع: